بیاییم اقتدار و عظمت گذشته منطقه را احیاء نماییم

پاسخ غلامرضا مشایخی به پرسش های شمیم شمال

بیاییم اقتدار و عظمت گذشته منطقه را احیاء نماییم

باید قدر این مردم را دانست

اشاره: غلامرضا مشایخی چهره شناخته شده‌ای که کارنامه موفقی را در فرمانداری تنکابن به یادگار گذاشته و در خدمت رسانی به مردم از هیچ کوششی دریغ ننموده است و توانسته نام خود را در کنار پروژه‌های بزرگ عمرانی منطقه همچون افتتاح کمربندی تنکابن و احداث جاده الموت به تنکابن به ثبت برساند،این ماه میهمان شمیم شمال است. لذا برآن شدیم تا با طرح پرسش‌هایی،نظرات و دیدگاه‌های ایشان را در زمینه مسائل و مشکلات منطقه جویا شویم.ایشان نیز مثل همیشه دعوت ما را پذیرفته و به پرسش‌های ما پاسخ دادند.

-آقای مشایخی،شما با چه دیدگاهی وارد عرصه سیاست شده اید؟

ببینید،بنده خودم را یک فرد سیاسی می‌دانم، اما هیچگاه به دنبال سیاسی‌بازی نبودم.در طول دوران خدمتم همیشه سعی کردم که از قدرت سیاسی برای حل مشکلات مردم منطقه استفاده نمایم. وقتی  مردم منطقه با مشکلاتی همچون آب آشامیدنی،اشتغال و ... دست به گریبان هستند،چطور می‌توان بی تفاوت بود و دست به سیاسی بازی زد.

-یعنی می‌خواهید از اهرم سیاسی برای حل مشکلات مردم منطقه استفاده نمایید؟

دقیقاً؛ باید از هر وسیله‌ای برای حل مشکلات مردم استفاده نمود. باید برای مردم کار کرد. باید قدر این مردم را که به حداقل‌ها قانع هستند را دانست و به مشکلات آنها توجه نمود. امروز شاهد هستیم که 60 درصد از اعتبارات بخش صنعت استان به شهر نور می‌رود، این نشان می‌دهد که نماینده این شهر واقعاً فعال است. اما متاسفانه بسیاری از شرکت‌ها ورشکسته شده‌اند و یا در حال ورشکستگی هستند. شهرک‌های صنعتی منطقه به حالت نیمه تعطیل در آمده‌اند. شرکت ایرما با 300 پرسنل منحل شد، در حالی که تنها به پانصد میلیون تومان اعتبار نیاز داشت.همین مسائل باعث می‌شود که ما سی‌هزار بیکار در سطح شهرستان‌های تنکابن،عباس‌آباد و رامسر داشته باشیم.

گفته می‌شود که شما مخالف استانی‎شدن منطقه هستید،آیا این امر صحت دارد؟

در مورد استانی شدن،طبق قانون فرمانداران حق ورود به آن را ندارند و این خلاف قانون است. اما چون بنده موافق اصل این مسئله بودم قبول کردم که یک همایش 5 هزار نفری در تنکابن برگزار شود،لذا خودم مجوز این همایش را گرفتم.اگر مسئله‌ای پیش می‌آمد،بنده مقصر بودم اما این کار را کردم.به طور کلی دغدغه مردم منطقه برای استان شدن به دو دلیل است:یکی فاصله زیاد مرکز استان و مشکل رفت‌‌وآمد به آن؛که در مورد شهر رامسر،مرکز استان مازندران(ساری) سه‌برابر مرکز استان گیلان (رشت)با این شهر فاصله دارد.مسئله دیگر اینکه مدیران استانی به شهرستان‌های غرب مازندران کم توجه هستند.اعتبارات در مرکز و شرق استان توزیع می‌گردد و مدیران ادارات نیز از شرق استان منصوب می‌شوند.حتی صداو سیمای استانی به گویش محلی غرب مازندران هیچ توجهی ندارد. من به شخصه موافق تفکیک از استان مازندران به تنهایی یا با چند شهر شرق استان گیلان هستم،ولی این کار منوط به چند شرط است:1)موافقت اکثریت جمعی منطقه(که با نظرخواهی قابل اخذاست)2)ایجاد زمینه جاذبه مهاجرتی در مرکز این استان،بطوریکه مردم از اطراف و اکناف برای کار و سرمایه گذاری به این شهر بیایند و نه اینکه از اینجا به شهرهای دیگر مهاجرت نمایند.این زمینه وقتی ایجاد می‌شود که به مهمترین هدف من بعنوان یک نماینده برسم.  

به نظر شما چه مسائلی اقتصاد منطقه را به چالش کشیده است؟

ببینید؛زمانی تنکابن مرکز تولید کشاورزی بود و در قدیم حتی یک بندر برای مبادلات تجاری با روسیه داشت. برنج،چای،پیله ابریشم و از همه مهمتر پرتقال شهسواری معروف و درآمد اصلی مردم بود.زمین‌های حاصلخیز و آب و هوای منحصر به فرد این شهرستان عامل این موضوع بود،ولی امروزه می‌بینیم که مردم آنقدر از زمین‌های کشاورزی خود سود کمی بدست می‌آورند وحتی در سال‌هایی زیان می‌بینند که چشم به فروش زمین‌های زرخیز خود دارند.اما در مورد رامسر و عباس‌آباد،این دو شهرستان زمانی مرکز گردشگری ایران بودند، نام سلمانشهر(متل قو)و رامسر همه را به یاد شمال می‌اندازد.اما امروزه درآمد حاصل از جذب گردشگر در این دو شهرستان بسیار کمتر از رشد جمعیتی و اقتصادی این سی‌ساله، رشد داشته و حتی در بعضی از جوانب آن کاهشی چشمگیر داشته است.مهمترین هدف من،رفع این موانع است.پی گیری مجدانه قوانین حامی تولیدات کشاورزی و صنعتی و توسعه گردشگری این منطقه می‌باشد.بطوریکه روزی رامسر از دبی جلو بزند،پرتقال شهسواری از پرتقال مصری و واشنگتنی معروفتر و گرانتر باشد.و مقصد مسافران جاده کندوان،عباس‌آباد باشد و نه نوشهر و محمودآباد.

-آقای مشایخی نظر شما در مورد دخالت بعضی مقامات و افراد غیرمسئول در تصمیمات شهری و شهرستانی چیست؟

مسئول یعنی کسی که باید پاسخگو باشد.در مقابل چه؟در مقابل کاری که براساس اختیاری که به او داده شده انجام داده یا نداده است.وقتی مسئول به وظیفه خود عمل کند و مردم از عملکرد او راضی باشند و تنها برای حفظ پست خود و خوش خدمتی به رؤسای خود عمل نکند،آنقدر مردم از او راضی خواهند بود و نه تنها کسی نمی‌تواند در کارهای او دخالت کند،بلکه برکناری او با اعتراض مردم و به طبع آن نمایندگان آنها مواجه خواهدشد اینجاست که افراد غیرمسئول نمی‌توانند دخالت بی‌موردی داشته باشند. البته خلاء قانونی در تعیین مسئولیت‌ها و اختیارات افراد در سطح شهرستان وجود دارد که گاهی باعث اینگونه دخالت‌ها می‌شود و اصلاح قوانین در مجلس شورای اسلامی می‌تواند مانع این موارد شود.