به جا سیاه نمایی نقد کند

خطاب به منتقدان استاندار   

به جای سیاه نمایی نقد کند    

مازیار عارفانی

متاسفانه مازندران در سال های اخیر از بیشترین چیزی که رنج می برد، عدم اتحاد در میان مسئولین نگاه های جناحی منفعت طلبانه بعضی مدیران و نمایندگان و نخبگان است. این شکاف و شقاق تا جایی پیش می رود که عده ای شهردار ساری را " امیرکبیر " می نامند و عده ای دیگر وی را " امیر صغیر" می خوانند. بعضی اوقات این رشته گسسته سبب می گردد تا نماینده ای که بیشتر وقت عزیز خود را باید صرف مردم نماید، برای مسئله شورای شهر و چانه زنی برای انتصاب و اصطلاحا انتخاب اعضاء می گذراند و بسیاری دیگر از مسئولین را نیز با خود، همراه این بازی می کند و چالشی ایجاد می شود که نگو و نپرس.خلاصه اینکه به علت بعضی از اختلاف سلیقه ها، بحران هایی ایجاد می شود که گاه خلاص شدن از شر آنها غیر ممکن می نماید.در چند وقت اخیر نیز طبق روال همیشه ، شاهد انتقادات و گاه حملات شدیدی به طاهایی استاندار مازندران بودیم. گرچه انتقاد روشی سازنده و پویاگر است، ولی به راستی آیا انتقادات اخیر از طاهایی ریشه ای نقادانه داشته است یا از روی بغض و سلایق سیاسی بوده است؟

آیا استفاده از مفاهیمی همچون ناکارآمد و کم تحرک را می توان برای استاندار و مدیر مطرح و ارشد سه رئیس جمهور متفاوت ایران قبول نمود؟

شاید طاهایی جز محدود نخبه هایی باشد که در دوران آیت اله هاشمی رفسنجانی ، سید محمد خاتمی و محمود احمدی نژاد به عنوان یک مدیر ارشد مشغول به فعالیت بوده است. لذا با توجه به این سوابق درخشان و روحیه سازشگرانه و سازنده طاهایی آیا می توان به همین راحتی عملکرد وی را دراین ایام کوتاه به چالش کشید و یا اصلا گفت طاهایی کار چندانی انجام نداده است؟

من در اینجا قصدم دفاع از شخص استاندار نیست، زیرا انتقادات و ایرادات فراوانی نیز بر ایشان وارد است، اما آیا باید کوچکترین انتقادات و ایرادات رسانه ای شوند؟ آیا مدیران ما از تلفن و فکس و اینترنت و ... استفاده نمی کنند؟ آن ها حتما باید کوچکترین انتقادات را نیز رسانه ای کنند؟ حرفی که با تلفن هم قابل مطرح کردن است، دیگر احتیاجی به جنجال رسانه ای ندارد. به نظر بنده این حرکات و سکنات سبب کند شدن چرخ توسعه و پیشرفت مازندران خواهد بود و نتیجه ای جز رخوت و عزلت به بار نخواهد آورد. این رفتارها باعث می شود تا استاندار بیشتر وقت خود را صرف پاسخگویی و حواشی نموده و فرصتی برای برنامه ریزی و تغییر نداشته باشد. آری! خود همین به اصطلاح منتقدان بیشتر از همه مانع کارآمدی طاهایی هستند و زمان که مهم ترین ابزار یک مدیر است را تلف می نمایند. پس باید عاجزانه از این عزیزان درخواست کرد که لطفا بی خودی وقت استاندار را نگیرید. بر اساس سلایق و خدای ناکرده منافع، مانع پیشرفت مازندران نشوید.دست به دست هم دهیم تا چرخ های توسعه به گردش درآیند. اما فی الحال بهتر است چند نکته را نیز به استاندار محترم جناب آقای طاهایی یادآور شوم و انتقادات خود را در قالب چند سوال از ایشان پرسشگر شوم.

1-  آقای استاندار! هر روز به جمعیت جوانان بیکار مازندران اضافه می شود و متاسفانه بعضی از شهرک های صنعتی نیز در حال ویرانی و ورشکستگی هستند. حالا هم که طرح هجرت کارمندان تهرانی به استان های دیگر مطرح گردیده است، با اجرای این طرح چند فرصت شغلی دیگر برای جوانان مازندران از بین خواهد رفت و شما در این رابطه به دولت محترم چه واکنشی نشان داده یا خواهید داد؟ برای مسئله اشتغال چه کرده اید و چه برنامه هایی دارید؟ چرا بعضی از شرکت های تازه خصوصی شده در حال تعدیل نیرو یا کم کردن تعداد روزهای کارکرد آن ها هستند؟ این همه مشکل از کجا آب می خورد؟ با عاملان بی کاری جوانان چه خواهید کرد؟

2-  مبارزه با مواد مخدر تا چه میزان جدی گرفته می شود؟ آیا ماموران کارآزموده هنوز فروشندگان قدیمی و با سابقه و شهیر مواد مخدر را شناسایی ننموده اند؟ یا اینکه روز به روز بر تعداد فروشندگان اضافه شده و غیر قابل شناسایی اند؟ آیا در این رابطه کمی کم کاری احساس نمی شود؟ آیا این همه خطر مالی و جانی را می شود نادیده گرفت؟ تا چه حد مبارزه با مواد مخدر برای جنابعالی جدی بوده و به غیر از اقدامات روتین که ممکن است هر استاندار دیگری نیز انجام دهد، شما چه کرده اید و یا چه خواهید کرد؟

3-  یکی از مهم ترین رویکردهای استانداران باید ایجاد وفاق سیاسی بین احزاب و جناح های مختلف و جلوگیری از سلطه کامل یک طرز تلقی خاص باشد. یعنی استاندار باید در مسائل سیاسی میان احزاب و افکار درون نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران تعادل و توازن برقرار نماید. جنابعالی پس از حوادث تلخ بعد از انتخابات برای ایجاد وفاق و تعادل میان احزاب و نخبگان سیاسی معتقد به انقلاب اسلامی و جلوگیری از فضای تفرقه یا خدای ناکرده حذف بعضی از جریانات مومن و مسلمان و انقلابی که متفاوت با دولت کریمه دهم می اندیشند چه کرده اید؟ خیلی ساده تر اینکه برای آشتی، وفاق، همدلی و همراهی اصولگرایان و اصلاح طلبان مازندران جهت چرخاندن چرخ های توسعه استان چه راهکارهایی را داشته و دارید؟ اصلا آیا به این وفاق معتقدید؟

4-  آقای استاندار! چرا بعضی از مسئولین، روسای ادارات، فرمانداران و... گهگاه برابر مطبوعات و اصحاب رسانه چنان جبهه می گیرند که انسان گمان می کند آزادی مطبوعات چیزی دست نیافتنی است؟ آیا در صورت مشاهده چنین مدیرانی با آن ها برخورد قاطع خواهید نمود؟ چرا خیلی از روابط عمومی ها پاسخگو نیستند و بعضی از اخبار در صندوقچه اسرار می ماند و مگر طوفانی شود تا از اندرون جهان رمز و راز بیرون بیایند.

5-  جناب طاهایی لطفا از گردشگری بگویید؟ از اینکه چرا همگان اصفهان را قطب توریسم و لایق پایتخت گردشگری ایران شدن می دانند و شمال با این همه مواهب خدادادی و توریست باید از فقر امکانات و کمبود برنامه ریزی های مدون و هدفمند رنج ببرد؟ چرا گردشگری فقط در حد حرف مانده است؟

     آیا این جاده های نابسامان و پیاده روهای پر از زباله و دریای آلوده و ساحل کثیف و جنگل های درخت بریده و لخت و عور و رودخانه های آغشته به فاضلاب در حد شان گردشگری استان ماست؟

خلاصه کلام اینکه، مردم شریف مازندران و مسئولین خدوم و خوانندگان گرامی نشریه شمیم شمال! سئوال و حرف و حدیث بسیار است و مجال کوتاه، لذا باز بر دو نکته تاکید می کنم:

1-  باید همگان با حمایت از استاندار ارزشمند جناب آقای طاهایی، ایشان را در خدمت رسانی یاری رسانیم و با انتقادات غیراصولی و غرض ورزانه سعی در تخریب ایشان ننمائیم. طاهایی یک نعمت است، باید از او به بهترین نحو ممکن بهره گیریم. بهتر است بعضی ها به جای استاندار، در فکر از بین بردن حاشیه ها در مازندران باشند.

2-  استاندار محترم نیز باید برای رفع مشکلات و معضلاتی همچون بیکاری جوانان، اعتیاد، عدم وفاق سیاسی، بحران گردشگری و برخورد نابهنجار بعضی از مراکز دولتی با اصحاب رسانه و... اقدامی عاجل را مدنظر قرار داده و به شدت با متخلفین برخورد نمایند.

 به امید روزی که مسئولین و مردم مازندران ، همدل و همراه شوند.

انشاءالله...

[e-mail]